Ik vind het zo jammer. Mijn zoontje (7) heeft een half jaar met plezier gevoetbald, maar sinds een paar weken vond hij het niet meer leuk. Hij vind het trainen niet meer leuk en vindt dat de trainer zo schreeuwt als het niet goed gaat. Hij wil graag partij spelen maar krijg dat amper en alleen maar oefeningen vindt hij zo saai. Daarbij dringen kinderen voor als ze in een rijtje staan.
De trainer is vaak best boos als we het niet goed doen, en er zijn dan kinderen die moeten huilen...volgens mij is het toch kinderen met plezier te laten spelen? In leuke spelvormen?
Nu wil hij gewoon met de bal spelen thuis en buiten voetballen. Gewoon lekker vrijblijvend dus zonder de druk van moeten....wanneer hij zin heeft en niet verplicht. Niet oefeningen doen met trainen. Op zich een duidelijk argument. Na een paar weken volhouden tot hij het echt niet meer wil, mocht hij er natuurlijk vanaf. Maar ik vind het zo jammer! Vind het zo'n leuke sport voor een jongetje, dat hele voetbalwereldje vind ik super. Maarja, niks aan te doen en gewoon even slikken en genieten van de tijd die vrijkomt.
Voor meer ouders herkenbaar?